Gamze Taşcıer’den Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Sayın Vedat Işıkhan’a Açık Mektup

Dün 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği ile Mücadele Günüydü. Bu mektubun yayımlandığı saate kadar sizden bir kararlılık mesajı, süregelen yağma ve sömürü düzenini sona erdirecek güçlü bir irade beyanı gelmesini bekledik. Gelmedi.

Biz beklerken; 11 Haziran günü işçi olarak çalıştığı iş hanında bozuk asansöre sıkışarak, feci şekilde hayatını kaybeden 12 yaşındaki bir çocuğun cenazesi kaldırıldı bu ülkede, dün!

Adı Ahmet’ti. Suriyeliydi. Ülkemizde ucuz iş gücü olarak görülen yüzbinlerce sığınmacı çocuktan biriydi. Oyun parkında arkadaşlarıyla top oynaması gerekirken, göz göre göre işlenen bir sömürü cinayetine kurban gitti.

Sayın Bakan, çıtınız çıkmadı!

Üstelik cinayetin işlendiği yerde İŞKUR tarafından Mesleki Eğitim Kursları Programı yürütülüyordu. Türkçesi, devlet kendi eliyle çocuk işçi çalıştırıyordu.

14 yaşından küçük çocukların çalıştırılması yasalarımıza göre suçken, İŞKUR başka bir devletin kanunlarına mı tabidir? Kamuoyuna bir açıklama yapmayacak mısınız?

Mesleki eğitim adı altında yaşı 14’ten küçük kaç çocuk İŞKUR tarafından çalıştırılıyor Bakan Bey? Neden sır gibi saklıyorsunuz?

Sorularımıza cevap vermeyen ancak iş cinayetinin işlendiği handaki İŞKUR tabelasını anında kaldıran bir üst akıl var!

Görünen o ki, görevi iş kazalarını önlemek olan Bakanlığınızın kimi yetkilileri, Kurumunuza ait tabelaları kaldırma konusunda son derece becerikli de iş cinayetlerini önlemekte neden bu kadar beceriksizsiniz?

İtibardan tasarruf etmiyorsunuz anladık da insan yaşamı, emek ve alın teri bu kadar değersiz olmamalı Bakan Bey!

Sayın Bakan,

Ölümün dili, dini, rengi yok. Acı aynı acı. Çocuklar ölüyor Bakan Bey! Çocuklar ucuz iş gücü olarak sömürülüyor. Eti sizin, kemiği işverenin olan bu çocukların üzerinden kazanç elde edenlere, hayatlarını çalanlara söyleyecek bir sözünüz yok mu?

Sayın Bakan, Görünen o ki Türkiye’nin gerçeklerine sizinle aynı pencereden bakmıyoruz! Geçtiğimiz hafta Cenevre’de ILO toplantısındaydınız. Anadolu Ajansı’na verdiğiniz demeçte, “Çocuk işçiliğiyle mücadele alanında İttifak 8.7 kapsamında deneyimlerimizi diğer ülkelere anlatmak üzere rehber ülke” olduğumuzu anlatmıştınız.

Neler anlattınız merak ediyoruz?

Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu (ITUC) tarafından Küresel Haklar Endeksi 2024 Raporu yayımlandı. Endekse göre Türkiye işçi hakları bakımından Bangladeş, Belarus, Ekvador, Eswatini, Filipinler, Guatemala, Mısır, Myanmar ve Tunus ile birlikte dünyanın en kötü 10 ülkesi arasında yer alıyor!

Bakın 2013-2022 yılları arasında Türkiye’de 3 milyon 250 bin kişi iş kazası geçirdi. Geride kalan 9 senede yüzde 208 arttığını gördüğümüz kazalarda her gün en az bin kişi yaralandı.

Eswatini’de değil Türkiye’de yaşandı bu kazalar!

Sorsak Eswatini nerededir, dili nedir, nüfusu nedir, geçim kaynağı nedir, milli geliri nedir, asgari ücreti nedir, yoksulluk açlık sınırı nedir, emekli sayısı nedir? Biz bilmiyoruz ancak Türkiye ile yan yana getirmeyi başardığınızı biliyoruz.

Bu sürede iş kazası geçiren her 20 kişiden 1’i çocuktu. Her 20 kişi deyince az gelmesin gözünüze, bu ülkede dokuz senede 147 bin çocuk iş kazası geçirdi, biliyor musunuz? Üstelik iş kazası geçiren çocukların 8 bin 309’u 15 yaşından küçüktü. Ekonomik krizin derinleştiği 2021’den 2022’ye kadar geçen 365 günde iş kazası geçiren çocuk sayısı yaklaşık yüzde 50, bu kazalarda yaralanan 15 yaşından küçüklerin sayısı da 3 kat arttı. Bu ne demek anlıyor musunuz?

Sayın Bakan,

Ezcümle, bu ülkede önceki gün bir çocuk öldü. İş cinayetinde öldürdüler Ahmet’i.

Çocuklar ölürken seyirci kaldınız ama istifa etmek de vicdanlı insanlar için bir erdemdir.

Vicdanınıza göre hareket etmenizi bekliyoruz.